حزب کادیما
در حال حاضر «شائول موفاز»، وزیر جنگ سابق اسرائیل، رئیس این حزب است؛ فردی که مهرماه سال جاری با خارج کردن کادیما از ائتلاف حاکم، علت این جدایی را اختلاف بر سر ایران عنوان کرد و گفت: «علت اصلی اینکه من از ائتلاف با نتانیاهو خارج شدم این بود که من با ماجراجویی نظامی که خطری برای شهروندان اسرائیلی محسوب میشود، موافقت نکردم».
بعد از این جدایی بود که او در برهههای مختلف به انتقاد از بحث حمله به ایران پرداخت و آن را یک «جنگ فاجعهآمیز» برای اسرائیل خواند. او با اشاره به احتمال حمله نظامی اسرائیل علیه ایران، این حمله را «عجولانه و غیر مسئولانه» خواند و تاکید کرد، حمله نظامی تنها میتواند برنامه انرژی اتمی تهران را به تاخیر اندازد اما «برای ما جنگی فاجعهآمیز به ارمغان میآورد».
حزب مرتس
عنوان مثال، «زهافا غلئون»، رئیس فراکسیون این حزب در کنست، حمایت خود را از مراجعه محمود عباس، رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین به سازمان ملل برای تشکیل دولت مستقل فلسطینی اعلام کرد. رهبر حزب مرتس دی ماه سال جاری نیز در جلسهای در رام الله یک طرح صلح را به منظور پایان دادن به درگیریها بین فلسطینیها و اسرائیل به محمود عباس تحویل داد.
علاوه بر این، مرتس در سال 88، سران رژیم صهیونیستی را مسئول ارتکاب جنایات جنگی در غزه دانست از این رو، از کابینه بنیامین نتانیاهو خواست تا کمیته تحقیقی برای بررسی جنایات جنگی نظامیان ارتش اسرائیل در غزه تشکیل دهد.
البته ساز مخالف زدنهای اعضاء این حزب صرفا به مسئله فلسطین محدود نبوده و آنها نیز مخالف درگیری نظامی اسرائیل با ایران هستند. هر چند آنها، مانند نتانیاهو، ایران را تهدیدی موجودیتی برای اسرائیل تلقی میکنند اما هرگز از بحث حمله به ایران سخن به میان نیاوردهاند. در واقع آنها بر این باورند، اسرائیل باید از مذاکرات جامعه بینالمللی با ایران حمایت کند و در صورت ناکامی روشهای دیپلماتیک، به رویکردهای دیگری متوسل شود که شورای امنیت تعیین میکند.
نکته اینکه در برههای که لفاظیهای نتانیاهو درباره لزوم حمله به تاسیسات هستهای ایران شدت گرفته بود، زهافا غلئون، رئیس این حزب خواستار تغییر قانون شد به این معنا که به جای نخست وزیر، تصمیمگیری درباره حمله به ایران به کنست واگذار شود
حزب بلد
بلد به معنای «وطن یا سرزمین»، در سال 1994 تاسیس شد. مهمترین باور اعضای حزب بلد تاکید بر اسرائیل به عنوان جامعهای غیر یهودی، دموکراتیک و سکولار است. این حزب خواستار خروج اسرائیل از همه سرزمینهای مورد اختلاف با اعراب و ایجاد یک کشور مستقل فلسطینی است.
«عزمی بشاره»، رهبر این حزب در میانه جنگ 33 روزه لبنان به اتهام همکاری با نیروهای حزبالله از سوی رژیم صهیونیستی مورد بازجویی قرار گرفت که در نهایت از فلسطین اشغالی خارج شد. همین امر باعث محرومیت سایر اعضاء این حزب از انتخابات پارلمانی شد که در نهایت با پیگیریهای دوباره اعضاء حزب بلد، آنها بار دیگر فرصت حضور در انتخابات پارلمانی زود هنگام اسرائیل را به دست آوردند.
این مورد تنها جنجال به پا شده از سوی اعضاء حزب بلد نبوده. چندی بعد، «حنین زعبی»، نماینده زن حزب بلد در پارلمان اسرائیل، دستاوردهای ایران در زمینه انرژی هستهای را ستود. او با خطرناک خواندن حضور اسرائیل به عنوان تنها قدرت هستهای منطقه گفت: «تهدید هستهای ایران، تهدید بالقوه است در حالی که ارتش اسرائیل خود یک تهدید بالفعل است. ارتش اسرائیل همه روزه از خشونت نظامی خود استفاده میکند».
زعبی همچنین با قطعی خواندن احتمال بهره گیری اسرائیل از سلاح هستهای، افزود: «خشونت اسرائیل، پیامد این برداشت اسرائیل است که هیچ نهادی قدرتش را محدود نمیسازد و هیچ کشور عربی در عمل به اسرائیل اعلام جنگ نمیکند».
او همچنین تاثیر ایران بر مسئله صلح فلسطین را «سودمندتر» از تاثیر کشورهایی چون مصر و اردن ارزیابی کرد و گفت: «ایران بیش از بسیاری کشورهای عرب در برابر اشغالگریهای اسرائیل، ایستادگی میکند و این مسئله قطعا به نفع ماست».
هر چند برخی گفتهاند این صرفا تحلیل زعبی است و موضع او نیست اما با توجه به اینکه حزب بلد یک گروه سیاسی شدیدا ضد اسرائیلی است که عملا موجودیت اسرائیل را نفی میکند، داشتن چنین موضعی از سوی کل اعضاء این حزب بعید به نظر نمیرسد.
حزب حاداش
عقبنشینی نیروهای اسرائیل به محدوده سال 1967، تشکیل دولت مستقل فلسطینی، بازگشت آوارگان فلسطینی به اسرائیل، پیوستن اسرائیل به معاهده منع گسترش سلاحهای اتمی از مهمترین مسائلی است که اعضای این حزب بر آنها تاکید دارند.
تظاهراتکنندگان که اغلب از فعالان حزب چپ اسرائیل بودند، فریاد میزدند «نه به جنگ» و همزمان پلاکاردهایی را در دست داشتند که روی آن نوشته شده بود؛ «نه به اقدام علیه ایران»، «عدالت اجتماعی به صلح نیاز دارد»، «خاورمیانه را از تسلیحات کشتار جمعی خالی کنید»، »گفتوگو، نه بمب» و «ایهود باراک ما را به سوی نابودی سوق میدهد». جالب اینکه برخی از معترضان با پوشیدن کفن، روی زمین دراز کشیده بودند.
در همین رابطه بود که «نیو میشل»، یکی از اعضاء حزب «حاداش» گفت: «ما مخالف طرح ایهود باراک و نتانیاهو برای شروع جنگی هستیم که کل منطقه را به خطر میاندازد. در واقع، آنها در تلاشند از این طریق توجه افراد را از کاهش بودجه و نرخ بالای بیکاری منحرف کنند».
حزب کار
شهریور ماه گذشته بود که «شلی یخیموویچ» به عنوان رئیس حزب کار برگزیده و جایگزین «ایهود باراک» شد. برای فهم موضع این حزب در قبال مسئله هستهای ایران، نگاهی به مواضع اعضاء شاخص آن بسیار مفید خواهد بود از جمله موضع یخیموویچ که از منتقدان سرسخت بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل به شمار میآید. شدت اختلاف نظرهای او با نتانیاهو به حدی است که اردیبهشت ماه سال جاری در مصاحبه با رادیو اسرائیل به صراحت خواستار اتحاد تشکلهای مخالف برای سرنگونی کابینه نتانیاهو شد.
یخیموویچ همچنین با انتقاد از نتانیاهو به خاطر معرفی ایران به عنوان بزرگترین تهدید برای اسرائیل چنین اظهارنظری را «یک اشتباه وحشتناک» توصیف کرد و هشدار داد: «اقدام نظامی همیشه آخرین گزینه است».
علاوه بر او، «شیمون پرز»، رئیس رژیم صهیونیستی که از اعضاء حزب کار به شمار میآید، نیز از مخالفان مواضع نتانیاهو برای حمله نظامی به تاسیسات هستهای ایران است. او که پیشتر در خفا و پشت درهای بسته مخالفت خود را با هر گونه اقدام نظامی علیه ایران اعلام میکرد، اخیرا در برنامه تلویزیونی علنا به بیان مخالفت خود با اقدام علیه ایران پرداخت و علت آن را ناتوانی اسرائیل در مدیریت چنین جنگی عنوان کرد.
پرز در گفتوگو با تلویزیون اسرائیل گفت: «واضح است اسرائیل توانایی حمله به ایران آنهم بدون کمک آمریکا را ندارد. روشن است ما به تنهایی قادر به اقدام علیه ایران نیستیم». نکته اینکه او هدایت ائتلافی از مقامات دولتی و اعضاء کنست را برعهده دارد که مخالف اقدام اسرائیل علیه برنامه هستهای ایران هستند. حتی گفته شده، او در دیدار با لئون پانه تا، وزیر دفاع آمریکا، با تاکید بر اینکه حمله به ایران ایده خوبی نیست، وی را تحت فشار قرار داده است.
این اظهارنظرها به روشنی نشان میدهد اعضاء حزب کار با رویکردهای جنگ طلبانه دو حزب لیکود و اسرائیل بیتنا به شدت مخالفند چراکه معتقدند اسرائیل به خاطر درگیر بودن در مسائل مختلف اقتصادی و اجتماعی قادر به مدیریت جنگ خارجی نیست.
ائتلاف دو حزب (لیکود بیتنا)
با توجه به نزدیکی دیدگاه احزاب لیکود و اسرائیل بیتنا، رهبران این دو حزب در آستانه برگزاری انتخابات کنست با یکدیگر ائتلاف کردند و با تشکیل ائتلاف «لیکود بیتنا» وارد عرصه رقابتهای انتخاباتی شدند. جالب اینکه آنها، ایران و جنبشهای عربی و آنچه «تروریست عربی» میخوانند، را برگ اصلی خود برای پیروزی در انتخابات کنست قرار دادهاند آنهم در حالی که مسئله فلسطین در سخنرانیهای انتخاباتی آنها رنگ باخته و زبان قدرت و جنگ بر آن غلبه کرده است.
جالب اینکه نتانیاهو و حزبش از حزب «اسرائیل بیتنا» که جریان قومی و جنگ طلب را نمایندگی میکند، تندروتر شده و این مسئله برای به دست آوردن 10 کرسی دیگری است که ممکن است به راستگراهای تندرو اختصاص یابد.
اعضاء این حزب همواره در برهههای مختلف بر لزوم بمباران تاسیسات هستهای ایران تاکید کردهاند از جمله بنیامین نتانیاهو، رئیس لیکود و نخست وزیر اسرائیل که قول داده، اگر مجددا انتخاب و در مقام خود ابقا شود، متوقف ساختن برنامه هستهای ایران از اهداف اصلی او خواهد بود.او در این باره گفته: «ما باید در درجه اول جلوی برنامه اتمی ایران را بگیریم چراکه در حال از دست دادن زمان هستیم. از این رو، این نخستین ماموریتم به عنوان رئیس کابینه جدید خواهد بود».